Weer van alles beleefd...

Hey allemaal!!!

Het is alweer veel te lang terug dat ik wat geschreven heb (druk, druk, druk!) Het internet was ook weer een tijd uit de lucht hier...
Ik hoop dat ik alles nog een beetje goed kan beschrijven.
Nou ik ben dus naar Brownsberg, Isadow en JawJaw geweest. 's Ochtends vroeg moesten we verzamelen bij 't Vat, ik was natuurlijk weer de eerste waardoor ik nog best een tijd moest wachten. Toen de bus aankwam, sprintte iedereen de bus in, waardoor wij om niet zulke comfortabele plekken zaten. Maar dat mocht de pret niet drukken, het zag er tenslotte best grappig uit dat mijn ouders ingebouwd zaten tussen de tassen.. Haha!
Toen gingen we richting Brownsberg, onderweg stopten we nog even om iets te eten, na een paar uurtjes waren we er. Het was nog best eng om met de bus omhoog te gaan op de berg. De weg was namelijk best smal en het had geregend dus het was allemaal een beetje modderig. Gelukkig zijn we toch goed boven gekomen, waarna wij aan onze wandeltocht naar beneden begonnen. We gingen naar de Irenevallen (waterval), deze waren vernoemd naar prinses Irene, die op het moment dat deze waterval ontdekt werd, in Suriname was. Het was een erg lange en af en toe flink steile tocht naar beneden. We hadden gelukkig goede (maar erg pijnlijke) schoenen aan en een stok bij de hand waardoor we heelhuids beneden kwamen. De waterval was erg mooi om te zien, maar ik weet nog steeds niet of het de tocht nu echt waard was. We moesten namelijk ook nog terug. Het steile, gladde stuk weer omhoog! Aangezien ik mijn schoenen nog niet zo vaak aan had gehad, werd dit nog best lastig. Gelukkig mochten we op eigen tempo weer terug, want echt snel ging het niet. Onderweg hebben we wel veel mooie dingen gezien zoals vlinders, een mierenkolonie die allemaal blaadjes aan het dragen waren en een paar apen. Maar toen ik bovenkwam ontdekte ik toch twee flinke blaren op mijn hielen. Ik heb deze schoenen dus meteen terug gegeven aan mijn ouders naar Nederland! Ik kon er echt niet meer op lopen. Gelukkig is het nu wel over, maar ik weet niet of ik het nog een keer ga doen (hoewel Brownsberg wel nog een keer in de planning staat).
Na de wandeltocht kregen we gelukkig goed te eten en konden we even bijkomen, daarna gingen we met de bus verder naar Isadow. We moesten vanaf Atjoni nog een stukje met de boot, we waren er ook pas toen het al donker was (dat gaat hier toch wel snel, rond 7 uur is het donker). Op Isadow kregen we weer te eten en konden we hutten uitkiezen. We waren met z'n twaalven, dus dat zou eigenlijk betekenen dat je per vier in een hut moest, maar er waren 4 stellen en ik was samen met mijn ouders (met z'n drieen dus) en dan was er nog Hettie.. Hettie is een verhaal apart, een oude vrouw die zeer bemoeizuchtig is en veel van alcohol houdt. Die combinatie is zeer irritant. Dus gelukkig ontdekten mijn ouders en ik een drie-persoons hut, hier zijn we dus snel ingedoken. Het gevolg was dat Hettie wel alleen moest slapen, maar dan had in ieder geval niemand last van haar (tijdens het slapen).
De volgende dag splitste de groep zich op, de ene helft ging de hele dag weg naar Boto Pasi en nog een paar andere dorpen en de andere helft ging alleen naar JawJaw. Wij gingen alleen naar JawJaw, ik had Boto Pasi tenslotte al gezien. 's Middags kregen we lekker de tijd om te relaxen en te zwemmen, ik had gelukkig mijn hangmat mee dus ik kon heerlijk hangmatteren. 's Avonds hebben we weer heerlijk gegeten en het was supergezellig, dus het werd wel wat laat. De volgende dag zouden we weer om 12 uur weggaan, maar dat werd natuurlijk pas half 2.. Wij werden bij de bungalow van mijn ouders afgezet zodat we daar even konden douchen. We waren namelijk helemaal rood van de bauxiet! Daarna bij 't Vat gegeten en weer vroeg naar bed want de vakantie was weer voorbij en ik moest weer naar stage.
Maandag, dinsdag en woensdag heb ik dus niet echt iets gedaan. Donderdag ook niet eigenlijk, vrijdag ben ik met mijn moeder en Elske de stad ingegaan om te shoppen. Dat was wel leuk, wel weer veel te veel geld uitgegeven natuurlijk maar dat mag af en toe ook wel. Vooral omdat de prijzen hier naar verhouding erg laag zijn (maar de kwaliteit is vaak ook wel minder hoor).
Zaterdag was het dan zover... Pim kwam aan in Paramaribo!!!! Ik ging hem ophalen bij het vliegveld en het was echt fijn om hem weer te zien! Verder hebben we die dag niet zoveel gedaan, Pim was natuurlijk ook moe van de reis. Zondag hebben we weer een dolfijnentour gedaan samen met mijn ouders en Pim. We hebben alleen helaas geen dolfijnen gezien.. Maar de rest was wel leuk (zie voor beschrijving een van mijn vorige weblogs).
Maandag, dinsdag, woensdag had ik weer stage.. Maar dinsdag was Pim ook jarig! Dat moest natuurlijk gevierd worden. We hebben dus heerlijk bij Sarinah's gegeten, alleen de patat was niet te eten. We kregen wel nieuwe patat, maar pas toen we al bijna klaar waren met eten... Verder was het allemaal wel goed en lekker. Toen we thuis kwamen, hadden we taart als toetje. Pim kreeg nog bijna taart in zijn gezicht. Manon begon een heel leuk verhaal over Surinaamse tradities, terwijl ze één hand achter haar rug hield. Toen begon er opeens een alarmbelletje bij mij te rinkelen, waardoor ik Pim nog net op tijd wist te waarschuwen. Hierdoor zat alleen zijn schouder onder de taart :-p
Woensdag was weer een normale dag, waarop we weer gewoon pasta met tomatensaus hebben gegeten...
Vandaag gaan Pim en ik de stad in en daarna eten bij de Waag. Dat heeft Pim voor zijn verjaardag gehad van de rest. Ik neem hem een keer mee naar Matapica om schildpadden te bekijken!

Nou dat was het wel weer zo'n beetje..Ik hoop dat jullie je nog een beetje vermaken met mijn verhalen. Over twee weken kom ik alweer terug naar Nederland, wat is de tijd toch snel gegaan!

Tot snel weer!
Groetjes!